Bu yılın 6 Ağustos gününü unutamıyorum.
O gün bu ülkenin Yozgat şehrinin Sarıkaya Belediye Başkanı, Cem Adrian’ın konserini yasakladı…
Kim bilir 3-5 kişilik, eminim hepsi de belediyeye yamanmış, hangi “sözde sivil toplumunun” şikayet dilekçesi ile bir konser daha yasaklanmış deyip geçebilirdim.
Geçemedim zira konseri yasaklanan sanatçı o denli bir insandı ki…
O belediye liderinin yakasına sarılıp şunu haykırmak istedim
O liderinin yakasına yapışıp: “Başkan sen hiç bu çocuktan Mihriban’ı dinledin mi?”
Evet tam bu türlü haykırmak gelmişti içimden.
“Ondan hiç Neşet Ertaş’ın, Neredesin Sen’ini, ne bileyim, Turnam’ı, Gaziantep Yolunda türküsünü, Sarı Gelin’i, Sivas Yolları türkülerini…
Hiç, bir de ondan dinleyeyim dedin mi?
“Sen Gel Diyorsun” türküsünün başındaki o şahane bağlama introsunu kendini kendine bırakarak dinlemek aklına geldi mi hiç başkan…
Bizim oraların çocuğudur lakin en derin Anadolu’nun da çocuğudur
Bizim oraların, suyun öteki tarafına yakın toprakların çocuğudur…
Soyadını bile oranın antik çağındaki isminden almıştır.
Ama Anadolu’nun en derin çocuklarından biridir.
O gün, 6 Ağustos günü işte bu yüzden çok üzülmüştüm.
O kasabanın çocukları, türkülerinin böylesine şahane yorumlarını dinleme fırsatını kaçırdı diye.
Aradan 60 gün geçti, bugün 3 Kasım Pazar
Bugün 3 Kasım Pazar günü… Demek ki yalnızca 60 gün geçmiş.
Ve bu yazıyı yazarken Ajda Pekkan’ı dinliyorum.
Cem Adrian’ın “Ben Seni Çok Sevdim” müziğini söylüyor.
Arkasından Emel Sayın başlıyor.
O da Cem Adrian’ın “Her Aşkın Bir Müziği Var’ını” söylüyor.
Ne kadar tanıdık… Ne kadar bize, hepimize ait…
Allahım ne kadar özlemişim ikisini de…
Ömer Açıkel
Ömer Açıkel kardeşim, bunu sana söylüyorum
Bugün işte o 6 Kasım günü bir Anadolu kasabasına sokulmayan bir sanatçıyı anlatacağım size.
Onun çıkardığı yeni albümü “Mücevher’i öve öve bitiremeyeceğim.
Benim için bu albümün kıssası, o 6 Ağustos günü başlamıştı.
İçimde kalan bir uhdeydi.
Şimdi tam yeri geldi ve lafı gediğine oturtacağım.
Bu yazıyı o lidere; 6 Ağustos günü Cem Adrian’ın konserini yasaklayan o şahsa;
Yozgat Sarıkaya Belediye Başkanı Ömer Açıkel’e yazıyorum.…
Diyorum ki;
Başkan bugün otur bu albümü dinle…
Dinle ve sahneden indirdiğin o çocuğum kim olduğunu anla.
Bu albümü anlatacağım lakin evvel sizi bir Halloween gecesine götüreceğim.
Ertuğrul Özkök Cadılar Bayramı partisinde
Bir cadılar günü maskesinin göz deliklerinden gördüğüm dünya
Geçen hafta Halloween’di ve ben New York’taydım.
Hayatımda birinci sefer Halloween, yani Cadılar Bayramı günü bir Amerikan şehrindeydim.
Büyüklerin Halloween kutladığı bir partiye gittim.
Yüzüme bir cadı maskesi taktım.
Korkunç bir maskeydi ve onun göz deliklerinden seyrettim bütün gece etrafımda olup bitenleri.
Bir pagan bayramının tek ilahlı insanlara anlattığı hikaye
Halloween, İngiltere’nin pagan periyotlarından gelen bir gelenek…
Meksika’da “Dia de Muertas” yani “Ölüler Günü” olarak kutlanıyor.
Pagan inanca nazaran o gün İlah, öteki dünyaya göçmüş insanlara bir günlüğüne faniler dünyasına dönme müsaadesi veriyor.
Bu dünyadaki faniler de konutlarının bir köşesini, kaybettikleri beşerler için hazırlıyor.
Bu günü birinci sefer, 1980’lerin 12 Eylül devrindeki
Yalnızlık ve düşkırıklıklarım içinde bir kitapta okumuştum.
Malcolm Lowry’nin “Yanardağın Altında” romanında…
O 12 Eylül günlerinde ülkemden kaçıp bir Ölüler Günü’nde Meksika’da olmak istemiştim.
Ertuğrul Özkök
45 yıl sonra hangi ölüler şu fani dünyadaki meskenime döndü
Aradan 45 yıl geçti.
Şimdi de birebir yalnızlıkları yaşadığım bir dönem…
Bir Halloween haftasını dışarıda geçirmek güzel geldi bana.
O fecî maskenin ardına gizlenip, insanların eğlenmesini sansürsüzce seyrettim.
Kaybettiğim insanları bir günlüğüne ağırladım küçücük, şahsi konutumda.
Annemi babamı…
Yavuz Gökmen’i…
Geçen ay kaybettiğimiz Güneri Bey’i…
Tanrı’nın müsaadesiyle, bir günlüğüne bir arada oldum onlarla.
Tüm ölmüş melekler için 1 dakikalık hürmet şarkısı
İşte o hislerle döndüm Türkiye’ye cuma günü…
Ülkem hala birebirdi.
Siyasetin, konuşan baş izdihamının bizi insafsızca mahkum ettiği üç mevzuda zalimce hırpalamaya devam ediyordu.
İşte döndüğüm günün sabahında, Cem Adrian’ın müziklerinden oluşan “Mücevher” isimli albümü Spotify’a kondu.
O albümde çok farklı bir müzik var.
Adı şu: “Tüm Ölmüş Melekler İçin Bir Dakikalık Saygı…”
Adı müzik lakin, aslında 1 dakikalık bir sessizlik…
Halloween haftam, bu 1 dakikalık sessizlikle sona erdi.
Geriye cuma günü yayınlanan bu albüm kaldı.
Size o albümü anlatacağım…
Albümde bir eksik var ve büyük bir boşluk
Cem Adrian’ı 20 yıldır dinliyoruz.
Bu yıllardan 80 müziğini öteki sanatkarlar seslendirmiş.
Tam 92 sanatçı katkıda bulunmuş.
Bir tek… Bir tek Sezen Aksu yok burada.
Kocaman bir boşluk olarak duruyor fakat o da orada.
Yoksa bile var o boşluğu.
Albümde o denli isimler ki,
Buyrun birlikte okuyalım:
Türkiye’de öteki kim bu 92 kişiyi bir ortaya getirebilir?
Mark Eliyahu, Ajda Pekkan, Emel Sayın, Nükhet Duru, Teoman, Halil Sezai, Ceza, Mahmut Orhan, Haluk Bilginer, Cahit Berkay , Emre Aydın, Pamela, Sagopa Kajmer, Melek Mosso, Gazapizm, Sıla, Şanışer, Cem Yılmaz, Ceylan Ertem, Buyruk Can İğrek, Beşiktaş Çocuk Korosu, Aylin Aslım, Selda Bağcan, Sena Şener, Rutkay Aziz, Okan Bayülgen, Redd, Çağan Şengül,Sera Savaş, Mazlum Kiper,Ali Epic Symphony, Hande Mehan, Eda Baba, Gaye Su Akyol, TNK, Melis Danişmend, Perdenin Ardındakiler, Selçuk Metot, Yasir Miy, Demet Evgar, Mesut Yegane, Mustafa Alabora, Erkan Oğur, Ahmet Aslan, Zülfü Livaneli, Bülent Ortaçgil, Birsen Tezer, Hüsnü Arkan, Zühal Olcay, Fatih Erkoç, Kerem Görsev, Demet Sağıroğlu, Göksel, Melis Sökmen, Karsu, Meltem Taşkıran, Sami Ertan Kızıltan, Sibel Gürsoy, jehan Barbur, Seyyal Taner, Tuba Önal, Sufle, Koray Candemir, Dedublüman, Yüzyüzeyken Konuşuruz, Gülten Kaya Hayaloğlu, Murat Yılmaz Yıldırım, Umay Umay, Gökhan Kırdar, İskender Paydaş, Mercan Dede, Kadıköy Acil, Şam, Xir,Maestro, No 1, Selo,Eylül Ergül, İpek Nisa Göker, Ece Dağıstan, Jamal Aliyev, Yılmaz Erdoğan, Sezgin Alkan, Demet Akbağ, Ayten Alpman, Gökhan Kılıç, Zeynep Karababa.
Cem Adrian
“Mücevher” albümü, bu 92 sanatkarın konser yasaklayan başa isyanıdır
Bu 92 sanatçıyı şahane bir proje etrafında bir ortaya getirmek nedir diye sorarsanız…
Bu bir sanatkarın prestij ve hayranlık skalasındaki yeridir.
Öyle desibellerle, metrik sistemlerle ölçülemeyecek bir prestij mertebesidir.
Bugüne kadar sanatkarlar için yapılmış kolektif çalışmalar gördük.
Ama “Mücevher” bunlardan çok farklı…
Mükemmel bir konseptle hazırlanmış.
Sadece müziklerden ibaret bir albüm değil.
Arada onun müziklerinin dizelerinden okunan şiirler var.
Ajda’dan “Ben Seni Çok Sevdim” dinleme farkı
Her sanatçı şarkıyı kendine nazaran ve şahsiyetine nazaran güya yine yazıp söylemiş gibi…
Mesela Ajda Pekkan’ın söylediği “Ben Seni Çok Sevdim…”
Harika bir müzik lakin Ajda onu dayanılmaz bir biçimde “Ajdalaştırarak” okumuş.
Pastelleşmiş bir piyano ile 20 dakikada kaydedilen şarkı
Hiç aklınıza gelmeyecek sanatkarlar katılmış projeye.
Mesela Kerem Görsev tek piyano ile eşlik etmiş, Fatih Arkoç mükemmel söylemiş. Cem Adrian back vocal yapmış.
Kerem Görsev’le konuştum.
Bodrum’da İskender Paydaş‘ın stüdyosuna girmişler. “Piyanoya pastel bir ayar verdik ve 20 dakikada kaydettik” dedi.
Böylece Cem Adrian’ın müziğinden harika bir emprevizasyon “İlk ve Son Kez” çıkmış.
Cem Yılmaz’ın konutunda kaydettiği unutulamayacak bir yağmur dizesi
Cem’le de konuştum.
Şiiri meskende kaydetmiş…
(Bu ortada onun Spotify’a koyduğu “Ayzek” isimli enstrümantal parçayı da dinlemenizi tavsiye ederim.
Müziği Cem Yılmaz kendisi bestelemiş.
Mükemmel ve hoş bir hüznü beşere çok hoş bulaştıran bir müzik.
Cem Yılmaz’ı okuduğu şiirdeki şu dizeyi kolay kolay unutmam:
“Sen yağmurları sevdiğinde,
Ben vazgeçmiş olacağım…”
Erdal Erzincan çalıyor, Zülfü Livaneli şiir okuyor
Mesela Erdal Erzincan çalarken Zülfü Livaneli’nin okuduğu dizeler…
Selda Bağcan, Selçuk Metot, Haluk Bilginer, Yılmaz Erdoğan, Demet Akbağ, Demet Evgar, Mert Fırat…
Zühal Olcay’ın “Siyah Beyaz” yorumu…
Tam o ”Ankara’dan Bir Kuş Uçtu” müziğindeki o şahane Ankaralı kız dönmüş yeniden kaybettiğimiz kentimize.
Hüzün bu türlü hoş bir şey olabilir mi Allahım…
Bülent Ortaçgil…
Yine o şahane adam… Uygun ki hala orada.
Bir de Ayten Alpman’ın söylediği “Hani Bazen…”
Hüzünlü bir trompetle onun jazzy dünyasına götürüyor.
Dün sabah Cem Adrian’a ileti attım ve dedim ki
Cumartesi sabahı birinci işim ona bir bildiri atmak oldu.
Sonra konuştuk. Bir yıl uğraşmışlar bu proje için.
Mesajım şuydu:
“Albümün tamamını, kimi müzikleri tekraren üst üste dinledim. Bu kararlık günlerde bana öylesine moral ve umut veren bir çalışma yapmışsın ki, sana çok teşekkür ediyorum.
Bu albüm bir vokal bale ve sesli koreografi… Yalnızca dinlemiyorsun, seyrediyorsun birebir vakitte.
Bu albüm bana nazaran Türkiye’nin “We Are the World” şarkısı…
Kalbimizden, kulaklarımızdan, vicdanımızdan doğmuş muazzam bir halk korosu…”
Ona yazmadığım son kısmı ise şu:
Hepiniz güya siyasetçilere, konuşan başlara, söylüyorsunuz.
Ve diyorsunuz ki;
“Biliyoruz, siz hepiniz oradaydınız.”
Ve arkadaş…
“Bizse hepimiz buradayız.”
İşte tam burada…
|
Alfabeyi öğrenmeden konservatuvara giden Kardelen: İnsanlar ya seni anlıyor ya da “Deli bu” diyorlar
|
